Wczoraj rano spadł pierwszy śnieg. Bardzo szybko stopniał, ale widać, że zima jest coraz bliżej.
Tym bardziej cieszę się, że moja lalka ma już ubranka.
Nie tylko ma ubranka, ma także imię. Mogłabym powiedzieć "W końcu!", bo właściwie nie lubię opowiadać o swoich lalkach bezimiennie. Najczęściej kiedy szyję lalkę, imię pojawia się wraz z nią.
W tym przypadku jednak było trochę inaczej, ponieważ bardziej koncentrowałam się na
wykonaniu, na technice, na przeglądaniu innych blogów z projektu. Jednak momentami zastanawiałam się nad imieniem lalki, która przybierała coraz bardziej realne kształty i wręcz domagała się czegoś więcej niż tylko mówienia o niej "Lalka" czy "Lala"...
W tym przypadku jednak było trochę inaczej, ponieważ bardziej koncentrowałam się na
wykonaniu, na technice, na przeglądaniu innych blogów z projektu. Jednak momentami zastanawiałam się nad imieniem lalki, która przybierała coraz bardziej realne kształty i wręcz domagała się czegoś więcej niż tylko mówienia o niej "Lalka" czy "Lala"...
Nazwałam ją Amelka. Będę teraz potrzebowała czasu aby ją poznać.
Zauważyłam, na przykład, że Amelia lubi kolor czerwony, no może jeszcze żółty. Spodobał mi się jej wybór, zwłaszcza ten żółty kolor, który kojarzy się z letnim słońcem.
Zauważyłam, na przykład, że Amelia lubi kolor czerwony, no może jeszcze żółty. Spodobał mi się jej wybór, zwłaszcza ten żółty kolor, który kojarzy się z letnim słońcem.
Czy też uważacie, że Amelka wyglądem przypomina małą dziewczynkę?
Postanowiłam uszyć ubranka, które zaakcentują tę jej dziecinność.
A więc uszyłam mocno przymarszczoną sukieneczkę z bawełny w jej ulubionej czerwieni.
Na drutach zrobiłam ciepłe buciki z wełny w odcieniu brązoworudym, a po namyśle uszyłam jeszcze skarpetki z jerseyu w kolorze słońca. Po ich założeniu Amelka wyglądała na wesołą i zadowoloną lalę.
Znalazłam trochę czerwonej wełny, z której wyszedł sweterek, a z jasnej alpaki zrobiłam czepeczek i duży szal. Przyda się kiedy nadejdzie prawdziwa zima.
Czasami Amelka siada na książce i przygląda się obrazkom, zwłaszcza tym, na których widać narysowane dzieci. Chętnie by się z nimi bawiła.
A tutaj ogląda "Słoneczne jajo" Elsy Beskow.
Wkrótce kończy się nasz projekt.
Jestem bardzo ciekawa co się stanie z Amelką Co będzie robić?
Zapraszam na ostatnie w projekcie spotkanie w grudniu.
Do zobaczenia. Życzę miłego dnia.
Postanowiłam uszyć ubranka, które zaakcentują tę jej dziecinność.
A więc uszyłam mocno przymarszczoną sukieneczkę z bawełny w jej ulubionej czerwieni.
Na drutach zrobiłam ciepłe buciki z wełny w odcieniu brązoworudym, a po namyśle uszyłam jeszcze skarpetki z jerseyu w kolorze słońca. Po ich założeniu Amelka wyglądała na wesołą i zadowoloną lalę.
Znalazłam trochę czerwonej wełny, z której wyszedł sweterek, a z jasnej alpaki zrobiłam czepeczek i duży szal. Przyda się kiedy nadejdzie prawdziwa zima.
A tutaj ogląda "Słoneczne jajo" Elsy Beskow.
Wkrótce kończy się nasz projekt.
Jestem bardzo ciekawa co się stanie z Amelką Co będzie robić?
Zapraszam na ostatnie w projekcie spotkanie w grudniu.
Do zobaczenia. Życzę miłego dnia.
Tutaj znajduje się link do naszej sieci. (Na końcu posta.)
Więcej informacji o projekcie można znaleźć tutaj.
Więcej informacji o projekcie można znaleźć tutaj.
